VAN NECTAR TOT HONING : EEN INTENSIEVE ARBEID
Onze honingbijen vinden nectar (hun energiebron) in drachtplanten. Voorbeelden hiervan zijn o.a. fruitbomen, wilgen , lavendel, klaver, rozen,… Met hun tong zuigen ze de nectar uit de planten en verzamelen deze in hun honingmaag.
Op weg naar huis voegen zij er enzymen aan toe. In de bijenkast aangekomen rispen ze de nectar op en geven ze het door aan de huisbijen. De nectar wordt verschillende keren doorgegeven en ook de huisbij voegt er enzymen aan toe. Door dit proces worden de meervoudige suikers omgezet in enkelvoudige suikers.
Vervolgens moet de nectar ingedikt worden, want deze bevat 60% water wat te veel is om te bewaren. Door met de tong op en neer te zwaaien en te wapperen met de vleugels ontstaat verdamping. Tot slot wordt de honing in de cellen geplaatst en bij een vochtpercentage van ongeveer 18 % verzegelen ze hun cellen met een wasdekseltje.
Door dit natuurlijk proces krijgen wij overheerlijke honing.
SAMENSTELLING :
De samenstelling van honing verschilt naargelang de plantensoort. In Viane worden velden aangelegd met Angelique of engelenwortel en mosterdzaad. Dit zijn ideale voedingsbronnen!
Gemiddeld is de samenstelling:
- 18 % water
- 79 % suikers: 69 % enkelvoudige suikers: 38 % glucose en 31% fructose10 % meervoudige suikers: maltose, sucrose)
- 3 % overige stoffen: enzymen, hormonen, zuren, aminozuren, vitamines, eiwitten, mineralen, inhibine, aromastoffen, pigmenten, pollenkorrels, gisten, was, sporen,…
TOEPASSINGEN:
Honing is breed toepasbaar:
- in de voeding als vervangmiddel voor geraffineerde suikers
- in de medische wereld voor het behandelen van brandwonden en open wonden.
- in de cosmetica voor het maken van verzorgingsproducten.